⚛ Onze Dispensatie en Gods Methode

⚛ Het werk van God heeft zich van eeuw tot eeuw op verschillende wijze geopenbaard. De eisen die hij stelde waren voor elke generatie anders, en dit tot grote ontsteltenis van Zijn volk. Deze schijnbare veranderingen zijn verantwoordelijk geweest voor de polarisatie onder Gods volk, vanwege de vraag of die veranderingen wel of niet in overeenstemming waren met het karakter van God. Deze polarisatie zou hun eeuwige bestemming bepalen, met als gevolg twee klassen van aanbidders. Dit fenomeen, dat God in verschillende tijdsperioden andere eisen stelt, kan worden verklaard door het concept van dispensationalisme. Het doel van dit artikel is om te laten zien wat de fundamentele reden van God is, om dispensaties te gebruiken ter volbrenging van zijn werk, en dat dit concept bij Hem is ontstaan, en niet bij de Jezuïeten.

“Het kruis was een civielrechtelijke veroordeling… De positie die een Jood zowel als een Heiden innam in deze civielrechtelijke kwestie met religieuze tint werd een thema van levensbelang.”

⚛ Dit artikel laat zien dat het altijd Gods doel is geweest de wereld te bereiken met het evangelie, en dat de kerk het instrument is om dit te bewerkstelligen. En dat God de politieke, religieuze en sociale thema’s van elke tijd gebruikt voor de verspreiding van het evangelie. Het kruis was een civielrechtelijke veroordeling van Hem die door de Romeinen als een politiek delinquent werd beschouwd. Het werd een demonstratie van hoe onrechtvaardig het Romeinse bewind was. De positie die een Jood zowel als een Heiden innam in deze civielrechtelijke kwestie met religieuze tint werd een thema van levensbelang.

⚛ God gebruikt de politieke, sociale en religieuze systemen voor het maken van een test waaruit zal blijken aan welke kant van de betreffende onderwerpen de mensen staan; zo krijgen zij de gelegenheid om zelf te oordelen of zij het eens zijn met het standpunt dat God heeft ingenomen omtrent het specifieke thema, of niet.

⚛ In 1889 schreef zuster White: “De kwestie van het dwingend opleggen van de zondagsrust is een zaak geworden van nationaal belang.” 5T 711.3 Omdat het al een wijdverbreide belangstelling had gewekt kon God dit thema, over de dag van aanbidding, in die tijd gebruiken om het evangelie naar de wereld te brengen. De tijd, of dispensatie bepaalde de profetische test. De bijzondere waarheden van de derde engel werden zo aangepast aan de omstandigheden van de toenmalige generatie. Zou dit voor vandaag de dag ook het geval kunnen zijn?

“God heeft de belangrijke thema’s in de wereld van vandaag genomen en heeft ze tot een test gemaakt…”

Zevende-dags Adventisten vandaag interpreteren inspiratie op precies dezelfde manier zoals onze voorvaderen in de 1880-er en 1890-er jaren dat deden. Ze nemen de waarheden van een dispensatie in het verleden en passen die toe op de huidige dispensatie. Ze hebben de waarheden van de drie engelen verkeerd geplaatst; ze projecteren hun primaire vervulling in de toekomst. De Joden maakten een soortgelijke fout door de dispensatiewaarheden van de Tweede Advent op de dispensatie van de Eerste Advent van Christus toe te passen. Zo slaagden zij er niet in, om niet alleen de tijd , maar ook de manier waarop Hij zou komen te herkennen, d.w.z. hoe Zijn eerste komst eruitzag. Dit bracht hen ertoe om Christus te kruisigen en de profetie aan de verkeerde kant te vervullen. We zien vandaag de dag de overtuiging van broeders en zusters in de Adventkerk dat de Zondagswetten van Constantijn, Clovis en Senator Blair in onze geschiedenis weer in vervulling zullen gaan. Dit is een verkeerde lezing en verkeerde interpretatie van de Schrift. God heeft de belangrijke thema’s in de wereld van vandaag genomen en heeft ze tot een test gemaakt die berekend is om de gedachten van de leden van zijn kerk te openbaren. Als test worden zij geconfronteerd met Amerikaans vs. niet-Amerikaans (multinationaal) leiderschap om aan te tonen of de mensen geloven dat Amerika als het sieraadland boven andere naties moet worden verheven, of dat zij geloven dat God mensen van alle rassen en nationaliteiten met gelijkwaardigheid behandelt.