5/6. Fundamenten verworpen: De geschiedenis herhaalt zich

Fundament verworpen

De herhaling van de geschiedenis

Als deze 1843 en de 1850 kaarten de waarheden bevatten, die het fundament van het Adventisme representeren, waarom is het dan zo dat ze niet een prominentere plaats innemen in onze kerk in deze tijd? Het antwoord op deze vraag is serieus en belangrijk: we herhalen de geschiedenis van het Joodse volk.

De beproevingen van de kinderen van Israël, en hun houding net voor de eerste komst van Christus, werden me keer op keer getoond om de positie van Gods volk in hun ervaring voor de tweede komst van Christus te illustreren – hoe de vijand elke gelegenheid zocht om de geest van de Joden te beheersen, en vandaag probeert hij het verstand van Gods dienaren te verblinden, zodat ze niet in staat zijn de waardevolle waarheid te onderscheiden.” (1 Selected Messages 406)

Satan werkt eraan dat de geschiedenis van het Joodse volk herhaald zal worden in de ervaring van diegenen, die er aanspraak op maken de tegenwoordige waarheid te geloven. De Joden hadden de geschriften van het Oude Testament, en veronderstelden vertrouwd te zijn met hen. Maar ze maakten een jammerlijke fout. De profetieën die verwezen naar de glorieuze tweede verschijning van Christus in de wolken van de hemel, zagen zij aan als verwijzende naar Zijn eerste komst. Omdat Hij niet kwam overeenkomstig hun verwachtingen, wendden ze zich van Hem af. Satan wist precies hoe hij deze mannen in zijn net kon vangen en hen kon misleiden en verwoesten.” (17 Manuscript Releases 13.1)

Welke fout maakten de Joden? Ze interpreteerden Bijbelse profetie verkeerd. De Joden hadden hun religie zo verdraaid, terwijl ze de door God gegeven wetten onder een massa van tradities begroeven, dat ze de ware interpretatie van de profetieën over de Messias verloren. Deze fout werd fataal voor het hele volk:

Zij, die het getuigenis van Johannes verwierpen, hadden geen profijt van hetgeen Jezus leerde. Hun weerstaan van de boodschap, die Zijn komst voorspelde, plaatste hen dáár, waar zij niet gemakkelijk het overtuigende bewijs konden aannemen, dat Hij de Messias was. Satan dreef hen, die de boodschap van Johannes verwierpen, aan om nog verder te gaan en Christus te verwerpen en te kruisigen. Door dit te doen, plaatsten zij zich, waar zij de zegen niet konden ontvangen op de Pinksterdag, die hun de weg naar het hemelse heiligdom gewezen zou hebben. Het scheuren van het voorhangsel van de tempel toonde aan, dat de Joodse offeranden en instellingen niet langer aangenomen zouden worden. Het grote Offer was gebracht en aangenomen en de Heilige Geest, die op de Pinksterdag neerdaalde, trok de aandacht van de discipelen af van het aardse heiligdom en vestigde die op het hemelse, waar Jezus ingegaan was met Zijn eigen bloed, om over Zijn discipelen de verdiensten van Zijn verzoening uit te storten. Maar de Joden werden in volslagen duisternis gelaten. Zij verloren al het licht, dat zij over het verlossingsplan hadden kunnen hebben en vertrouwden nog op hun nutteloze brandoffers en offeranden. Het hemelse heiligdom had de plaats van het aardse ingenomen, maar zij begrepen niets van de verandering. Daarom konden zij geen voordeel hebben van het middelaarswerk van Christus in het heilige.” (Early Writings 259)

Vandaag de dag binnen het Adventisme zijn alle waarheden op de kaarten van 1843 en 1850 verworpen of er wordt door theologen en geleerden op de hoogste plaatsen in de kerkorganisatie tegen gestreden. Velen, die al jaren in de kerk zijn, hebben noch een begrip van deze waarheden, noch zien ze de noodzaak om ze te studeren. Deze waarheden worden niet meer geleerd aan pas bekeerden; en als het gedaan wordt, dan ontvangen ze meestal niet meer dan een oppervlakkige behandeling. Het “fundament van het geloof” is opzij gezet.

Zoals de Joden afweken van de zuiverheid van hun geloof naar tradities, zo zijn de Zevende-dags Adventisten afgeweken naar de tradities van de wereld en zelfs naar die van de gevallen kerken. Dit wordt gezien in de paden van ‘Spirituele Formatie’, foute en wereldse methoden van evangelisatie, herinterpretatie van tijdsprofetieën, waardoor ze in de toekomst geplaatst worden en het afwijzen van Bijbelse hervorming – zoals kleding- en gezondheidshervorming en landleven.

Waar leidt deze voortschrijdende staat van zaken ons heen? Men hoeft alleen maar te zien waar het de Joden toe leidde in hun tijd. De Joden sloten hun genadetijd aan de verkeerde kant van de Grote Strijd en ze oogsten de oogst van hun afvalligheid in de verschrikkelijke verwoesting van Jeruzalem in 70 na Christus.

Zo zal het ook zijn met het Moderne Israël aan het einde van de wereld. De afwijzing van fundamentele waarheid plaatst Zevende-dags Adventisten in een positie waar ze de profetieën niet kunnen begrijpen die in onze dagen worden vervuld. De profetische gebeurtenissen, die verbonden zijn aan het sluiten van de genadetijd zijn onthuld; maar in deze tijd hebben Zevende-dags Adventisten niet meer begrip van deze gebeurtenissen dan dat ze nooit onthuld zouden zijn (Great Controversy 594). Het is Satans doel geweest om Gods volk onwetend te houden wat betreft deze waarheden. Dit heeft hij gedaan door de fundamentele waarheden af te breken, die cruciaal zijn voor een correct begrip van het Bijbelse Adventisme – de tegenwoordige waarheid.